Η μεταρρύθμιση της ΚΓΠ είναι μια ευκαιρία για την παροχή ενός συνεκτικού συνόλου παρεμβάσεων που αντιμετωπίζουν δύο βασικές προκλήσεις ταυτόχρονα: «πρασίνισμα» του γεωργικού τομέα (μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων) και διασφάλιση της επισιτιστικής ασφάλειας.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει προτείνει μια σειρά «πράσινων μέτρων», συμπεριλαμβανομένης της υποχρεωτικής αμειψισποράς, της συντήρησης των λιβαδιών και πιο συγκεκριμένα γεωργοπεριβαλλοντικών μέτρων, με στόχο τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και τη διατήρηση της βιοποικιλότητας. Αν και αυτές οι προτάσεις αποτελούν ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, δεν αντιμετωπίζουν επαρκώς την αποδοτικότητα των πόρων της ευρωπαϊκής γεωργίας όσον αφορά την παραγωγικότητα, τη χρήση νερού, τη δέσμευση άνθρακα, τις εξωτερικές εισροές όπως τα θρεπτικά συστατικά και τα φυτοφάρμακα και την ανθεκτικότητα του οικοσυστήματος.
Οι αντισταθμίσεις μεταξύ των διαφόρων παρεμβάσεων της ΚΓΠ και άλλων τομέων πολιτικής (π.χ. κλίμα, προστασία της φύσης) είναι περίπλοκες και απαιτούν προσεκτική εξέταση. Η μετάβαση προς καινοτόμα συστήματα χαμηλών εισροών (που χρησιμοποιούν π.χ. τεχνικές βιολογικής γεωργίας και γεωργίας ακριβείας) φαίνεται ο καλύτερος τρόπος.
Εν όψει της αυξανόμενης παγκόσμιας ζήτησης για τρόφιμα, φυτικές ίνες και ενέργεια, η μείωση της κατανάλωσης κρέατος και των απορριμμάτων τροφίμων είναι πιθανώς απαραίτητη για να υποστηριχθεί η μετάβαση σε πιο βιώσιμες μεθόδους παραγωγής.
